„Przygotowanie żywego dawcy to ogromne wyzwanie, ogromna odpowiedzialność za dawce i jego zdrowie, podjęto ryzyko to duże obciążenie psychiczne natomiast dostarcza niesamowicie ogromnej satysfakcji. Tego procesu nie da się przeprowadzić bez nawiązywania szczególnej więzi z pacjentami. Ten rodzaj więzi jest nieporównywany z niczym innym.” – dr hab. n. med. Dorota Kamińska z Kliniki Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu
17. czerwca w Warszawie odbył się lunch prasowy pod hasłem „Żywe dawstwo – historie z życia wzięte”. Swoimi doświadczeniami dzielili się: dr hab. n. med. Dorota Kamińska z Kliniki Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu i dr hab. n. med. Tomasz Jakimowicz z Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Transplantacyjnej Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego jak i trzy pary uczestniczące w przeszczepieniu nerki od żywego dawcy: para rodzinna: p. Andrzej Lewandowski senior – dawca oraz p. Andrzej Lewandowski junior – biorca oraz uczestnicy tegorocznego przeszczepu krzyżowego (Wrocław, luty 2019), gdzie nerkami „wymieniły się” dwie rodziny: p. Edyta i p. Krystian Burza oraz p. Magda i p. Robert Głęboccy.
Leczenie przeszczepieniem jest możliwe tylko przy solidarnej współpracy wielu osób, w tym: dawcy, biorcy i specjalistów co bardzo wyraźnie widać w historii Państwa Głębockich i Burza. Każdy z nas jest częścią tej metody – każdy za nas może okazać się potrzebującym biorcą, każdy z nas może zostać dawcą.
W Polsce co roku odbywa się ok. 50-60 przeszczepień nerki od żywego dawcy (a od dawcy zmarłego – ok. 1000).